Kategoria: Psy
Alaskan Malamute
Alaskan Malamute to pies, którego cechuje niezwykła czułość, lojalność, wierność i przyjacielskość. Jego waga mieści się w granicach 35-56kg, natomiast wzrost to 58-71cm. Będzie on idealnym towarzyszem dla ludzi aktywnych, lubiących spędzać czas na świeżym powietrzu. Nazwa tej rasy wywodzi się od plemienia Eskimosów – Mahlemuts-an pochodzących z północnej Alaski. Najprawdopodobniej jednym z jego przodków był wilk. Wyhodowano je do pomocy przy ciągnięciu sań i ogólnych prac na śniegu. Z wyglądu psy te przypominają samotne wilki, jednak w głębi duszy są bardzo przyjacielskie i zabawne. Kochają ruch, zabawy i wygłupy na świeżym powietrzu. Praktycznie całe życie mają coś ze szczeniaka – niefrasobliwość, zawadiackość. Lubią ludzi, są otwarte na nowe znajomości i szybko się aklimatyzują. Mimo, iż z wyglądu są potężne i silne, nie powinny budzić strachu. Podwójna sierść chroni je przez niskimi temperaturami. Najbardziej urzekają w nich ich migdałowe oczy z nutką wilczego charakteru. Najczęściej występują w różnych kombinacjach bieli, szarego i czerni. Malamuty nie znoszą upałów, dlatego trzeba dbać o to, by w gorące dni miały dużo cienia i chłodu. Uwielbiają kopać dołki, bawić się w ogrodzie. Mogą żyć do 15 lat a choroby, które najczęściej je dotykają to problemy z oczami i dysplazja stawu biodrowego. Lubią jeść, dlatego mogą wystąpić także problemy z otyłością. Ważne jest aby codziennie je szczotkować.
Akita
Akita to rasa psów niezwykle rzadko występujących. Ich waga waha się w granicach 25-45kg, wzrost natomiast to jakieś 61-67cm. Cechuje je ogromna czułość, niezależność, zdolność do poświęceń, nieustraszoność i wierność. Jest to pies, który rewelacyjnie będzie się czuć w rodzinach z dziećmi, u ludzi, kochających zwierzęta i ruch na świeżym powietrzu. Akita po raz pierwszy pojawił się jakieś 5000 lat temu w północnej części gór japońskich (rejon Akita – stąd też nazwa rasy). Występował u boku walecznych Samurajów, stąd też jego ważna pozycja w japońskiej literaturze i sztuce. Cieszyły się one niezwykłym szacunkiem, poważaniem i potwierdzały klasę i bogactwo swojego pana. Do dziś w Japonii symbolizują zdrowe i godne życie i są niejako narodowym symbolem. Psy tej rasy są niezwykle łagodne i przyjacielskie, chociaż podczas polowań wykazują się zaciętością i nieustępliwością. Szybko przywiązuje się do ludzi i mimo, iż nie jest psem kanapowym, jest kochający i słodki. Lubi dzieci, ale tych, których nie zna darzy pewnym dystansem i nieufnością. Charakterystyczne dla tego psa jest to, iż bardzo mało szczeka. Świetnie czuje się na polowaniach, frajdę sprawiają mu kąpiele w rzekach i jeziorach, zabawy i gry na świeżym powietrzu. Jego ciało pokrywa wodoodporna warstwa sierści, a z ciemnych, głębokich oczu bije mądrość i szacunek dla właściciela. Jego muskularne ciało kończy kręcony ogon. Akita wymaga dużo uwagi i czasu. Ma silną osobowość dlatego przydadzą się odpowiednie szkolenia. Zaklimatyzuje się w małym mieszkaniu jednak niezbędne dla utrzymania jego prawidłowego rozwoju fizycznego i psychicznego będą długie spacery. Żyją do 12 lat, a choroby, które najczęściej je spotykają to problemy z tarczycą, biodrami i oczami.
Airedale Terrier
Airedale Terriery to psy bardzo dostojne, energiczne, przyjacielskie i wrażliwe, których waga waha się w granicach 20-25kg, natomiast wzrost to 56-61cm. Są idealne dla rodzin, emerytów, ludzi lubiących dużo ruchu na świeżym powietrzu. Terriery zostały wyhodowane na potrzeby polowań i pracy, ale cieszą się ogromną popularnością na różnorodnych wystawach. Pochodzą z Anglii, z okolic doliny Aire (stąd właśnie nazwa rasy). Są bardzo zwinne w wodzie, dlatego świetnie sprawdzały się przy łapaniu wydr i innych wodnych zwierząt. Często spotkać je można było także u boku policjanta, wojskowego lub rolnika. Airedale Terrier nie jest typowym psem kanapowym. Mieści w sobie ogromne pokłady energii, która musi być właściwie spożytkowana. Uwielbia ruch na świeżym powietrzu, bieganie za piłką, wykopywanie różnych przedmiotów z ziemi. Cechuje go wierność, posłuszeństwo i wrażliwość, dlatego sprawdzi się na szkoleniach. Jego sierść jest sztywna, szczeciniasta. Ma ciemne oczy i uszy, które układają się w literę V. Żyje do 12 lat i bardzo rzadko choruje (jeżeli już to na dysplazję stawu biodrowego i problemy ze skórą). Sierść wymaga starannej i regularnej pielęgnacji. Airedale Terrier potrzebuje dużej uwagi i miłości. Na spacer powinien być wyprowadzany na smyczy, ponieważ może uciekać do innych psów.
Bernardyn
Bernardyn, inaczej nazywany psem św. Bernarda, cechuje się niezawodnością, siła i mimo swojej postury, także łagodnością. Jego waga waha się w granicach 55 a 100kg, natomiast wzrost mieści się między 65 a 80cm. Jest to rasa idealna nie tylko dla procesjonalnych hodowców, ale także dla rodzin, ludzi lubiących ruch i sport. Rodowód bernardynów nie jest do końca znany. Przypuszcza się, że powstał z połączenia Mastifów Tybetańskich i innych dużych ras. Wiadomo natomiast, że pojawił się w XVII wieku w Szwajcarii u zakonników, którzy szukali psów, które będą im pomagać ratować ludzi w Alpach. Stąd też bernardyn jest patronem alpinistów i narciarzy. Bernardyny, mimo swojej postury, są bardzo przyjacielskie i oddane. Cechuje je niezwykła mądrość, intuicja, pewność siebie. Z drugiej strony są niezwykle słodkie, łagodne, delikatne. Dzięki temu są świetnymi towarzyszami nie tylko dla dorosłych, ale także dla dzieci. Uwielbiają się bawić na śniegu i w wysokiej trawie. Psy św. Bernarda doskonale opiekują się swoimi rodzinami, są lojalne i wierne. Jednak jak każdy pies tak i ten jest czasami uparty. Dlatego pomocne w wychowaniu będzie odpowiednie szkolenie. Małymi minusami tej rasy jest ich skłonność do…chrapania i ślinienia się. Bernardyny charakteryzują się muskularną budową ciała, są wysokie, potężne. Mają piękne, ciemne oczy, z których bije niezwykła mądrość. Uszy są czarne i wiszą blisko twarzy. Najczęściej występują w kolorze białym z domieszką czerwonego, mahoniowego lub czarnym oznakowaniem. Są to psy, które uwielbiają ruch, dlatego mieszkając w niewielkim mieszkaniu należy zapewnić im odpowiednią ilość spacerów. Mogą żyć do 10 lat, a choroby jakie je najczęściej spotykają to ektropium, odwrócenie powiek, problemy z sercem, ramionami i biodrami.
Loading ...
